Την δυσμενή επίδραση πολλών παθήσεων του δέρματος στον ύπνο και την ποιότητα ζωης των ασθενών ανέδειξε το ALL PROJECT, μια διεθνής έρευνα σε περισσότερους από 50.000 ενήλικες σε 20 χώρες.
Συγκεκριμένα, σχεδόν οι μισοί (49%) ασθενείς με δερματοπάθειες ανέφεραν μειωμένη παραγωγικότητα στην εργασία, σε αντίθεση με μόνο έναν στους πέντε (19%) συμμετέχοντες χωρίς δερματοπάθεια. Τα κύρια συμπτώματα που επηρέαζαν τον ύπνο τους ήταν ο κνησμός (60%) και το αίσθημα καύσου (17%). Επιπλέον, οι ασθενείς παρουσιάζαν συχνότερα αίσθημα κόπωσης αμέσως μόλις ξυπνούσαν (81% έναντι 64% στον πληθυσμό χωρίς δερματοπάθειες), περιόδους υπνηλίας κατά τη διάρκεια της ημέρας (83% έναντι 71%), αίσθημα κνησμού στα μάτια (58% έναντι 42%) και επαναλαμβανόμενο χασμουρητό (72% έναντι 58% σε ασθενείς χωρίς δερματοπάθειες).
Ο επικεφαλής συγγραφέας, Δρ Charles Taieb σχολιάζει: «Η μελέτη μας είναι η πρώτη που αποκαλύπτει τη βαθιά επίδραση των διαταραχών ύπνου στη σωματική λειτουργία των ασθενών με δερματικές παθήσεις και αυτά τα ευρήματα υπογραμμίζουν την κρίσιμη ανάγκη για έγκαιρη ανίχνευση και αποτελεσματική διαχείριση των διαταραχών του ύπνου αλλά πρωτίστως των υποκειμένων παθήσεων». Ο συγγραφέας της μελέτης, Dr Bruno Halioua, προσθέτει: «Προχωρώντας προς τα εμπρός, οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης θα πρέπει να ενθαρρύνονται να ενσωματώνουν ερωτήσεις διαταραχών ύπνου στις εξετάσεις των ασθενών με δερματικές παθήσεις για την προώθηση μιας πιο ολοκληρωμένης κατανόησης των επιπτώσεων των δερματικών παθήσεων.
Η μελέτη ALL PROJECT διερεύνησε επίσης τον αντίκτυπο της διαπυητικής ιδρωταδενιτιδας, μιας επώδυνης χρόνιας πάθησης του δέρματος που προκαλεί δερματικά αποστήματα και ουλές και εμφανίζεται σε περίπου 1 στους 100 ανθρώπους.
Τα ευρήματα από τη μελέτη έδειξαν ότι το 77% των ασθενών με διαπυητική ιδρωταδενίτιδα ανέφεραν αισθήματα ντροπής και στίγμα εξαιτίας της νόσου, με το 58% να αντιμετωπίζει και την απόρριψη. Περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς ανέφεραν ότι οι άνθρωποι απέφευγαν να τους αγγίξουν (57%) λόγω της κατάστασης τους. Αυτές οι εμπειρίες οδήγησαν σε δυσμενείς συνέπειες για τους ασθενείς, επηρεάζοντας την αντίληψη για τον εαυτό τους, σχέσεις και καθημερινή ζωή.
Η μελέτη υπογραμμίζει την ανάγκη για άμεση δράση, συμπεριλαμβανομένων των προσπαθειών δημόσιας εκπαίδευσης για την αύξηση της κατανόησης και τη βελτιωμένη πρόσβαση σε εξατομικευμένες υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης και υποστήριξης για ασθενείς με τέτοιες παθήσεις. «Αυτή η έρευνα είναι ένα ζωτικό βήμα προς την καλύτερη υποστήριξη των ασθενών και την αντιμετώπιση των κρυφών προκλήσεων που αντιμετωπίζουν λόγω του στιγματισμού», προσθέτει ο Δρ C Taieb. «Με την αύξηση της ευαισθητοποίησης, μπορούμε να εργαστούμε συλλογικά για να δημιουργήσουμε μια κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς, να βελτιώσουμε την τήρηση της θεραπείας και να μειώσουμε το βάρος που φέρουν οι ασθενείς».
Πηγή: