Τι είναι το μελάνωμα;
Ο καρκίνος που αναπτύσσεται από τα μελανοκύτταρα του δέρματος, λέγεται μελάνωμα. Πρόκειται για μια πάρα πολύ σοβαρή νόσο, γιατί δίνει εύκολα μεταστάσεις σε άλλα όργανα του σώματος μέσω του λεμφικού συστήματος και μέσω του αίματος.
Πώς εμφανίζεται το μελάνωμα;
Η συχνότερη εντόπισή του είναι στο δέρμα, μπορεί όμως να εντοπιστεί και στους βλεννογόνους, στα νύχια και στον οφθαλμό. Το μελάνωμα μπορεί να εμφανιστεί σαν ένας καινούριος σπίλος, δηλαδή σε υγιές δέρμα, σε ένα 80% των περιπτώσεων και στο υπόλοιπο 20% σε προϋπάρχων σπίλο. Η πρώτη πιθανή ένδειξη για το μελάνωμα είναι αλλαγή στο μέγεθος, σχήμα ή χρώμα ενός σπίλου, σημάδι που θα πρέπει να σας οδηγήσει στο δερματολόγο σας. Εμφανίζεται συχνότερα στα ανοιχτόχρωμα δέρματα, ενώ στη μαύρη φυλή και σε πολύ μελαχρινά άτομα, είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί στις παλάμες και στα πέλματα.
Ποια είναι τα αίτια του μελανώματος;
Η υπεριώδης ακτινοβολία του ήλιου είναι σημαντικός παράγοντας κινδύνου που αυξάνει την πιθανότητα προσβολής από μελάνωμα. Άλλοι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνισή του αποτελούν το ιστορικό προηγούμενου μελανώματος, το θετικό οικογενειακό ιστορικό, ο ανοιχτόχρωμος φωτότυπος, το ιστορικό εγκαυμάτων κατά την παιδική ηλικία, η ύπαρξη πολυάριθμων σπίλων ή συνδρόμου δυσπλαστικών σπίλων. Ρόλο παίζει επίσης και το μέρος όπου ζει ένα άτομο. Σε περιοχές με αυξημένη ηλιακή ακτινοβολία, ο κίνδυνος αυξάνεται.
Πώς γίνεται η διάγνωση του μελανώματος;
Επειδή το μελάνωμα μπορεί να δώσει μεταστάσεις, η έγκαιρη διάγνωση από τον δερματολόγο έχει μεγάλη σημασία. Όσο πιο έγκαιρα διαγιγνώσκεται, τόσο πιθανότερη είναι η πλήρης ίαση. Θα πρέπει τακτικά να εξετάζετε το δέρμα σας και οποιαδήποτε αλλαγή σε σπίλο ή εμφάνιση καινούριου θα πρέπει να σας οδηγεί στο δερματολόγο σας. Η βιοψία είναι αυτή που θα θέσει την οριστική διάγνωση. Ανάλογα με την έκταση, το στάδιο της νόσου, την ηλικία και τη γενική υγεία του ασθενούς, θα σχεδιαστεί και η θεραπεία.
Πώς θεραπεύεται το μελάνωμα;
Οι περισσότεροι ασθενείς αντιμετωπίζονται χειρουργικά. Το μελάνωμα και ένα μέρος υγιούς δέρματος γύρω από αυτό, αφαιρούνται. Σε περιπτώσεις εκτεταμένης νόσου, υπάρχει κίνδυνος υποτροπής παρ’ όλη την αφαίρεση. Τότε, μπορεί να γίνει και η λεγόμενη υποστηρικτική θεραπεία με χημειοθεραπευτικά φάρμακα, καθώς και με ακ