Η ροδόχρους νόσος ή ροδόχρους ακμή ,όπως αλλιώς αναφέρεται, είναι μια χρόνια δερματοπάθεια που εντοπίζεται στο πρόσωπο. Προσβάλλει κυρίως ενήλικες μεταξύ 30 και 60 ετών με ανοιχτό φωτότυπο.
Τα αίτια της νόσου δεν είναι απολύτως κατανοητά. Θεωρίες αναφέρουν γενετικούς, περιβαλλοντικούς, αγγειοκινητικούς και φλεγμονώδεις παράγοντες να εμπλέκονται στην εμφάνιση της νόσου.
Το παράσιτο demodex, το οποίο φυσιολογικά ζει στο ανθρώπινο σώμα και τις τρίχες, εμπλέκεται στην αιτιοπαθογένεια της ροδόχροης νόσου. Φαίνεται να υπεραναπτύσσεται στα σημεία όπου και εντοπίζεται η νόσος, δηλ. στη μύτη και τα μάγουλα. Επίσης αυξημένη επίπτωση της ροδόχροης νόσου έχει διαπιστωθεί σε άτομα που φέρουν το Helicobacter Pylori, το οποίο έχει ενοχοποιηθεί για το έλκος στομάχου, χωρίς ωστόσο να έχει εντοπισθεί η ακριβής συσχέτιση.
Περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως η έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία, οι εναλλαγές θερμοκρασίας και κυρίως η έκθεση στη ζέστη, η κατανάλωση πικάντικων τροφών και αλκοόλ φαίνεται να ευοδώνουν την ερυθρίαση-flushing που εμφανίζεται στη ροδόχρου νόσο. Επίσης φάρμακα, όπως τα τοπικά κορτικοστεροειδή, οι υψηλές δόσεις βιταμινών Β12 και Β6 και η αμιωδαρόνη (καρδιολογικό φάρμακο) έχουν ενοχοποιηθεί για εξάρσεις στη νόσο.
Αγγειοκινητικές διαταραχές και συγκεκριμένα αυξημένος αριθμός μικρών αιμοφόρων αγγείων κοντά στην επιφάνεια του δέρματος, αυξημένη αιματική ροή και αγγειοδιαστολή θεωρούνται επίσης υπεύθυνες για την ερυθρίαση.
Η ροδόχρους νόσος προσβάλλει το κεντρικό πρόσωπο (μέτωπο, μύτη, μάγουλα, πηγούνι) και εκδηλώνεται με τέσσερις τύπους, οι οποίοι κατά περιόδους μπορεί να εμφανιστούν στο ίδιο άτομο χωρίς αυτό ωστόσο να είναι απαραίτητο.
Ο τηλαγγειεκτατικός τύπος που χαρακτηρίζεται από παροδικό ή μόνιμο ερύθημα με συνοδές ευρυαγγείες.
Ο βλάτιδοφλυκταινώδης τύπος με χαρακτηριστικά μικροσκοπικά φλυκταινίδια κ ερυθρές βλατίδες, ερύθημα, τηλαγγειεκτασίες, άλλοτε οίδημα ή ξηρότητα και απολέπιση με ή χωρίς συνοδό αίσθημα καύσου ή νυγμών.
Ο φυματώδης τύπος με πάχυνση του δέρματος, υπερπλασία των σμηγματογόνων αδένων και διεύρυνση των θυλακικών στομίων. Πρόκειται για το λεγόμενο ρινόφυμα, μετωπόφυμα ή πωγωνόφυμα.
Και τέλος ο οφθαλμικός τύπος που εκδηλώνεται με εικόνα βλεφαρίτιδας ή επιπεφυκίτιδας.
Η θεραπεία επιλέγεται ανάλογα με τον τύπο και τη βαρύτητα της νόσου.
Πρωτίστως δίνονται γενικές οδηγίες για αποφυγή των επιβαρυντικών παραγόντων. Δηλαδή χρήση αντιηλιακού και αποφυγή έντονης έκθεσης στον ήλιο, αποφυγή ζέστης, πικάντικων τροφών και αλκοόλ. Χρήση oil-free καλλυντικών και προϊόντων μακιγιάζ και αποφυγή χρήσης τοπικών κορτικοστεροειδών.
Η θεραπεία μπορεί να είναι τοπική με χρήση κρέμας ή γέλης μετρονιδαζόλης, αζελαϊκού οξέως, μπριμονιδίνης και ιμβερμεκτίνης ή συστηματική. Πρώτης γραμμής από του στόματος θεραπεία είναι οι τετρακυκλίνες (αντιβιοτικά με σημαντική αντιφλεγμονώδη δράση) με κύριους εκπροσώπους τη δοξικυκλίνη και την μινοκυκλίνη. Η ισοτρετινοΐνη, ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται κυρίως για την κοινή ακμή, χρησιμοποιείται σε μικρές δόσεις για την αντιμετώπιση της ροδόχροης ακμής με ικανοποιητικά αποτελέσματα.
Τέλος αγωγές που εφαρμόζονται στο ιατρείο βοηθούν σημαντικά στην ύφεση των συμπτωμάτων. Peelings μανδελικού και αζελαϊκού οξέως εφαρμόζονται ανά 15 ημέρες με πολύ καλά αποτελέσματα. Ειδικά lasers αγγείων (pulse dye, nd–yang, erbium) χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της ερυθρότητας και των ευρυαγγειών και χειρουργικά lasers ή κλασική χειρουργική εφαρμόζονται για την αντιμετώπιση του φυματώδους τύπου.
Ο Δερματολόγος είναι ο ειδικός να διαφοροδιαγνώσει και να αντιμετωπίσει τη ροδόχρου νόσο, ένα νόσημα που δεν έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των ασθενών, άλλα συχνά τους επιβαρύνει ψυχολογικά λόγω των εκδηλώσεών της στο πρόσωπό τους.