Παλαιότερα η αντίληψη όλων ήταν ότι η ακμή αφορά μόνο σε εφήβους. Γνωρίζουμε όμως πλέον ότι ποσοστό έως και 20% των γυναικών πάσχει από ακμή, γνωστή ως ακμή της ενήλικης γυναίκας!Πρόσφατη έρευνα αποκαλύπτει ότι η ακμή επηρεάζει σημαντικά την κοινωνική ζωή των ασθενών αυτών.
Τα πρόσωπα με ακμή αισθάνονται λιγότερο ελκυστικά, έχουν χαμηλότερη αυτοπεποίθηση, επιτυγχάνουν σπανιότερα τους στόχους τους και είναι λιγότερο χαρούμενα. Τα ποσοστά αυτά είναι ακόμα υψηλότερα όταν η ακμή αφορά στις ενήλικες γυναίκες.
Αυτή η πρωτοποριακή έρευνα, που παρουσιάστηκε στο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Δερματολογίας και Αφροδισιολογίας (EADV) 2023, αξιολόγησε την επίδραση διαφορετικών μορφών της ακμής στα φυσικά μοτίβα βλέμματος και στην κοινωνική αντίληψη.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν τις κινήσεις των ματιών 245 συμμετεχόντων (μέση ηλικία: 31,63 έτη, SD: 10,63) που είδαν πρόσωπα γυναικών με καθαρό δέρμα και εν συνέχεια με διάφορες κλινικές μορφές ακμής.
Η έρευνα διαπίστωσε ότι τα πρόσωπα με ακμή θεωρήθηκαν σημαντικά λιγότερο ελκυστικά (διαφορά: 1,1593; 95% CI: 1,0191–1,2995), λιγότερο αξιόπιστα (διαφορά: 0,3549, 95% CI: 0,2260–0,43), λιγότερο επιτυχημένα διαφορά: 0,6220· 95% CI: 0,4994–0,7445) με χαμηλότερη αυτοπεποίθηση (διαφορά: 0,9573· 95% CI: 0,7853–1,1293) και λιγότερο κυρίαρχα (διαφορά: 0,9086· 95% CI: 0,9086· 95,705–49:5).
Ειδικότερα, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ακμη της ενήλικης γυναίκας, συγκεντρωμένη γύρω από τη «ζώνη U» (γύρω από τη γραμμή του σαγονιού, το στόμα και το πηγούνι) έλαβε τις χαμηλότερες βαθμολογίες για ελκυστικότητα και θεωρήθηκε η πιο ενοχλητική οπτικά. Χαρούμενα πρόσωπα με γυναικεία ενήλικη ακμή αξιολογήθηκαν επίσης ως λιγότερο χαρούμενα από τα πρόσωπα με καθαρό δέρμα.
Την τελευταία δεκαετία, έχει σημειωθεί αύξηση 10% στην ενήλικη ακμή μεταξύ των γυναικών παγκοσμίως, η οποία επηρεάζει συνήθως τη γραμμή του σαγονιού και το πηγούνι, αλλά μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε μέρος του προσώπου. Στους ενήλικες, αυτή η κατάσταση είναι γνωστό ότι έχει σοβαρές συνέπειες, όπως ψυχολογικό αντίκτυπο, χαμηλή αυτοεκτίμηση, κοινωνική απομόνωση και κατάθλιψη.
Η κληρονομικότητα αντιπροσωπεύει ασφαλώς έναν σημαντικό παράγοντα κινδύνου, όμως και αλλά στοιχεία, όπως το στρες, οι ορμόνες και η διατροφή μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ενός ατόμου να αναπτύξει ακμή.
Συζητώντας τα ευρήματα της μελέτης, ο Dr Marek Jankowski, ο κύριος συγγραφέας της μελέτης, δηλώνει: «Με πάνω από μια δεκαετία εμπειρίας στον τομέα, έχω δει σταθερά ότι η ακμή των ενήλικων γυναικών οδηγεί σε περισσότερες κοινωνικές προκλήσεις σε σύγκριση με την ακμή των εφήβων. Επομένως, τα ευρήματα το επιβεβαιώνουν εκ νέου, ωστόσο, αυτό που ήταν πραγματικά εντυπωσιακό είναι ότι οι εικόνες που απεικονίζουν γενικευμένη ακμή, έλαβαν περισσότερες θετικές βαθμολογίες από εικόνες με ακμή που εμφανίζεται στη «ζώνη U».
Ο Δρ Jankowski υπογραμμίζει τη σημασία των ευρημάτων, σχολιάζοντας: «Η θεραπεία πρέπει να επικεντρωθεί στη βελτίωση της ποιότητα ζωής των ασθενών, όχι απλώς τη μείωση της επιφάνειας στη περιοχής που επηρεάζεται από την ακμή.
Δυστυχώς, οι κατευθυντήριες οδηγίες δεν αναγνωρίζουν ακόμα τη σημασία της εντόπισης αλλά αυτό είναι κάτι που πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν στην επιλογή της θεραπείας μας δεδομένης της έντονης ψυχολογικής επιβάρυνσης που βιώνει το άτομο».
Πηγή: